این لکه برای نخستین بار روز ۱۲ مهر با تلسکوپ SDO رصد شد اما اکنون رصدگران میتوانند با تلسکوپهای آماتوری به همراه پالایه مخصوص خورشید، این لکه را ببینند. این لکه به مدت ۲ هفته روی خورشید باقی خواهد ماند. به گفتهٔ وبگاه هواشناسی Accuweather به نظر میآید که این لکهٔ غولپیکر یکی از هیجانانگیزترین شفقهای قطبی سال را به ارمغان بیاورد و باید هر لحظه منتظر انفجار آن باشیم. با چرخش خورشید، این لکه نیز آن روی خود را به ما نشان خواهد داد و رو به روی زمین قرار خواهد گرفت. اگر این لکه منفجر شود پرتوهای پرانرژی خورشید به سوی زمین روانه خواهند شد و ممکن است سبب ایجاد اختلالات مخابراتی شوند. معمولاً لکههای خورشیدی به علت افزایش میزان میدان مغناطیسی یک منطقه از خورشید رخ میدهند. این میدان مغناطیسی قوی مانع از شکلگیری جریان همرفتی و انتقال حرارت در آن منطقه میشود و در نتیجه دمای آن بخش را کاهش میدهد. به همین علت تیره دیده میشوند و لکههایی را روی خورشید پدید میآورند.